Ο Μπραντ Πιτ και οι παγίδες του αρσενικού κάλλους

Γράφοντας για τον 56χρονο ηθοποιό με αφορμή τα προσεχή Όσκαρ, η επιφανής κριτικός κινηματογράφος των New York Times, Manohla Dargis, δεν πιστεύει ότι ο Μπραντ Πιτ θα σηκώσει το αγαλματίδιο ούτε αυτή τη φορά, παρότι ανήκει στην σπάνια κατηγορία των σταρ που μοιάζουν σα να τους γέννησε η οθόνη.

«Αντίθετα από άλλους άντρες συναδέλφους του, ο Μπραντ Πιτ έμοιαζε πάντα να μην έχει κανένα πρόβλημα να μοιραστεί ισότιμα την οθόνη με τις συμπρωταγωνίστριές του, κάποιες από τις οποίες (η Τζούλιετ Λιούις, η Γκουίνεθ Πάλτροου, η Αντζελίνα Τζόλι…) υπήρξαν και σύντροφοί του εκτός πλατό. Είναι επίσης ένας από τους ελάχιστους σύγχρονους αρσενικούς σταρ, που η προσωπικότητα του διαμορφώθηκε, εν μέρει τουλάχιστον, από τις διάσημες γυναίκες στη ζωή του…». Αυτά σημειώνει, μεταξύ άλλων, η επιφανής κριτικός κινηματογράφου των New York Times, Manohla Dargis, στο κείμενο που έγραψε για τον 56χρονο σταρ με τίτλο «Ο Μπραντ Πιτ και η παγίδα της ομορφιάς», επιχειρώντας να αναδείξει τον σύνθετο τρόπο με τον οποίο οι ερμηνείες του έχουν εξερευνήσει τα αντιφατικά στοιχεία της σύγχρονης αρρενωπότητας. Ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά σημεία του άρθρου… Το νόημα του Μπραντ Πιτ – ως ηθοποιού, σταρ και υπέρτατου οπτικού φετίχ – μπορεί να εντοπιστεί σ’ εκείνη την στιγμή στην αρχή της καριέρας του, όταν η κάμερα στο «Θέλμα και Λουίζ» (1991) ανεβαίνει αργά από το γυμνό του στέρνο στο πρόσωπό του, σαν χάδι. Ο Γουίλιαμ Μπράντλεϊ Πιτ γεννήθηκε το 1963, ο Μπραντ Πιτ όμως ξεπετάχτηκε σ’ εκείνη την διάρκειας 13 δευτερολέπτων ωδή στο ανδρικό κάλλος, εκκινώντας μια διάσημη καριέρα και ζωή, μπόλικες ταινίες, ξέφρενες ανατάσεις, κουτσομπολίστικα σαλιαρίσματα και ερωτικές – στα όρια του πορνό – φωτογραφήσεις σε γνωστά περιοδικά.

Δείτε ολόκληρο το άρθρο στο www.lifo.gr

Οι δύο δρόμοι για την επαγγελματική εκπαίδευση

Αθανάσιος Κονταξής

Μηχανολόγος Μηχανικός

πρώην Σχολικός Σϋμβουλος

Η αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (EEK) που επιχειρήθηκε τα τελευταία χρόνια, με την ενδυνάμωση περισσότερο των χαρακτηριστικών του Σχολείου, απέδειξε ότι η επένδυση στον Άνθρωπο (μαθητές και εκπαιδευτικούς) μπορεί να αποβεί περισσότερο αποδοτική από τη μονοδιάστατη επένδυση στο Επάγγελμα, με σκοπό την οικονομία. Κατά τη γνώμη μας, απέδειξε επίσης ότι οι δύο δρόμοι που έχουν δοκιμαστεί μέχρι σήμερα δεν είναι κυρίως θέμα καλής ή κακής προσέγγισης, επιτυχημένων ή αποτυχημένων πρακτικών, από ευφυή ή μέτρια στελέχη, αλλά βασίζονται κυρίως στις αξίες με τις οποίες σχεδιάζεται μια εκπαιδευτική πολιτική.

Περιεχόμενα

Α. Οικονομική και Ανθρωποκεντρική προσέγγιση

Β. Δέκα βασικά διλήμματα για την επαγγελματική εκπαίδευση

Γ. Ενδεικτικές πρακτικές με βάση τις δύο προσεγγίσεις για την ΕΕΚ

  • Προσέγγιση μαθητών
  • Καινοτομία, δημιουργικότητα, επιχειρηματικότητα
  • Σύνδεση με την “αγορά εργασίας”
  • Οι επιλογές της Μαθητείας
  • Σχέση Επαγγελματικής με Γενική εκπαίδευση

Δ. Ο ρόλος των καθηγητών στην ανθρωποκεντρική προσέγγιση

Ε. Είναι τόσο όμορφος ο κόσμος; Έγιναν όλα ιδανικά;

ΣΤ. Παραπομπές – Επεξηγήσεις

Α. Οικονομική και Ανθρωποκεντρική προσέγγιση

Ο ένας δρόμος εκσυγχρονισμού της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΕΕΚ) δοκιμάστηκε κατά το παρελθόν και αφορούσε στην αναβάθμιση αποκλειστικά του επαγγελματικού της ρόλου, αγνοώντας τον κοινωνικό, δηλαδή τους πραγματικούς μαθητές της. Η άνοιξη όμως της επαγγελματικής εκπαίδευσης άρχισε να “γλυκοχαράζει” μόνο με την προσπάθεια ταυτόχρονης αναβάθμισης του κοινων ικού και του επαγγελματικού της ρόλου.

Οι δύο δρόμοι δεν είναι θέμα καλής ή κακής προσέγγισης αλλά βασίζονται στις αξίες με τις οποίες σχεδιάζεται μια εκπαιδευτική πολιτική. Με απλά λόγια θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο ένας δρόμος επικεντρώνεται άμεσα στον Άνθρωπο, και μέσω αυτού προσδοκά τη βελτίωση της κοινωνίας και της οικονομίας . Ο άλλος επικεντρώνεται άμεσα στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, την οποία οφείλει να υποστηρίζει η Επαγγελματική Εκπαίδευση, με την προσδοκία στη συνέχεια αυτή να επιδράσει στην αναβάθμιση της ζωής των ανθρώπων. Προφανώς, υπάρχουν αρκετές “γειτονιές” εκατέρωθεν οι οποίες δεν ανταποκρίνονται αμιγώς στους δύο βασικούς «προορισμούς» αλλά έχουν παραχωρηθεί πιο κοντά στη μία ή στην άλλη περιοχή, ανάλογα με τους κοινωνικούς συσχετισμούς, τις αντιστάσεις των δασκάλων, των μαθητών ή των γονέων.

Η παράλληλη αναβάθμιση του κοινωνικού και του επαγγελματικού ρόλου της ΕΕΚ προέκυψε από την εμπειρία της κρίσης κατά την οποία εξαφανίστηκαν τα εξωτερικά κίνητρα μάθησης και το σχολείο θα έπρεπε να αναπτύξει εσωτερικά κίνητρα, αλλά και από την διερεύνηση των ιδιαιτεροτήτων της Χώρας με αφορμή την κρίση (1). Αποδείχθηκε ότι δεν είναι δυνατόν η Επαγγελματική Εκπαίδευση να γίνει ελκυστική, να προσελκύσει περισσότερους μαθητές και να ανταποκριθεί στον Επαγγελματικό της ρόλο, δηλαδή να “παράγει” αξιόπιστους επαγγελματίες, αν δεν καταφέρει να υποστηρίξει και να ενθαρρύνει τους υφιστάμενους μαθητές που την επιλέγουν, ώστε να κάνουν μια νέα αρχή στα ΕΠΑΛ, αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του Επαγγελματικού Σχολείου. Αν δηλαδή δεν ενισχυθούν τα χαρακτηριστικά του Σχολείου. Ενός σχολείου που φροντίζει ισόρροπα να προετοιμάσει τους μαθητές του για τη ζωή και το επάγγελμα, δεν αναπαράγει τις κοινωνικές ανισότητες αλλά επιδιώκει να τις μειώσει, δημιουργεί εσωτερικά κίνητρα μάθησης και δεν ξεχνάει ότι απευθύνεται σε εφήβους και όχι σε εξαρτήματα μηχανών στα οποία οφείλει απλώς να κάνει ποιοτικό έλεγχο καταλληλόλητας.

Το Στρατηγικό πλαίσιο για την Επαγγελματική Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Μαθητεία το οποίο εγκρίθηκε στο τέλος του 2016 (2) και άρχισε σταδιακά να γίνεται πράξη από το 2017 υιοθέτησε ως προϋπόθεση την ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου της ΕΕΚ ως εξής:

Ο επαγγελματικός ρόλος αφορά στην προετοιμασία των αποφοίτων ώστε να είναι ικανοί να εισέλθουν με επιτυχία και αξιώσεις στο επάγγελμα και παράλληλα να συμβάλουν στη βελτίωση του επιχειρηματικού και εργασιακού περιβάλλοντος και συνδέεται άμεσα με την εθνική προσπάθεια για παραγωγική ανασυγκρότηση, με επίκεντρο τη γνώση και την εργασία. Ο κοινωνικός ρόλος αφορά την προετοιμασία των αποφοίτων για τη ζωή. Παράλληλα, επιχειρεί να αξιοποιήσει τα χαρακτηριστικά της ΕΕΚ για να περιορίσει το φαινόμενο της μετατροπής των κοινωνικών ανισοτήτων σε εκπαιδευτικές, φαινόμενο το οποίο προέρχεται από αδυναμίες προηγούμενων βαθμίδων της εκπαίδευσης. Ο κοινωνικός ρόλος αποτελεί προϋπόθεση και εξυπηρετεί απόλυτα και τον επαγγελματικό ρόλο καθώς έχει ως στόχο να καταστήσει εφικτή την ενεργό, δημιουργική συμμετοχή όλων των μαθητών/εκπαιδευόμενων στην εκπαιδευτική διαδικασία και να δημιουργήσει ένα ελκυστικό εκπαιδευτικό περιβάλλον που να ανταποκρίνεται στις υψηλές απαιτήσεις της ΕΕΚ”.

Β. Δέκα βασικά διλήμματα για την επαγγελματική εκπαίδευση

Στην εφαρμογή μιας εκπαιδευτικής πολιτικής για την ΕΕΚ αναδεικνύονται μια σειρά “πρακτικά” διλήμματα όπως:

  1. “Αποτελεσματικό” σχολείο με μεγιστοποίηση του “βαθμού απόδοσης” (όφελος /κόστος) ή σχολείο για όλους με μεγιστοποίηση του κοινωνικού οφέλους;
  2. ΕΕΚ φίλτρο επιλογής και ταξινόμησης των μαθητών ή θεσμός ενίσχυσης της κοινωνικής κινητικότητας;
  3. Επαγγελματικός προσανατολισμός από μικρή ηλικία σε εξειδικευμένες ειδικότητες άμεσης ανταποδοτικότητας για την αγορά; Ή ολοκληρωμένες συνεργατικές δράσεις εκπαιδευτικών για τη διερεύνηση ενδιαφερόντων – κλίσεων των μαθητών, σε συνδυασμό με ευρείς ορίζοντες επιλογών ώστε ο απόφοιτος να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις αλλαγές που θα συναντήσει στο μέλλον;
  4. Δημιουργία καινοτόμων παραγωγικών μηχανών σε μια κοινωνία ανταγωνισμού ή προετοιμασία εφήβων για τη ζωή και την εργασία σε μια κοινωνία συνεργασίας και αλληλεγγύης;
  5. Μελλοντικοί πολίτες και εργαζόμενοι για την αναπαραγωγή της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας η οποία μας οδήγησε στο σημερινό μοντέλο ανάπτυξης που ευθύνεται σημαντικά για την κρίση; Ή βιώσιμη ανάπτυξη με βάση την οργάνωση, την επιστήμη και την τεχνολογία, την τήρηση των προδιαγραφών, την ποιότητα, την προστασία του περιβάλλοντος, την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών;
  6. Σχολείο απομονωμένο από την κοινωνία αλλά καθοδηγούμενο κεντρικά αποκλειστικά από την αγορά; Ή σε επικοινωνία με την κοινωνία ώστε να αφουγκράζεται τα προβλήματα, να παρεμβαίνει, να προετοιμάζει τους μαθητές για το επάγγελμα και τη ζωή και να βοηθάει τις τοπικές κοινωνίες;
  7. Μαθητεία με ευθύνη αποκλειστικά των επιχειρήσεων ή προετοιμασία των μαθητών για την αξιοπρεπή ένταξή τους στην εργασία με την καταλυτική υποστήριξη του σχολείου;
  8. Ανταγωνισμός ΕΕΚ με τη Γενική Εκπαίδευση ή αξιοποίηση καλών πρακτικών συμπερίληψης για όλη την εκπαίδευση;
  9. Αλλαγές “από τα πάνω” με αυστηρό έλεγχο, γραφειοκρατία που τον εγγυάται και ανταγωνιστικότητα που τον υποστηρίζει ή ενθάρρυνση πρωτοβουλιών “από τα κάτω” με συνεργασία και συλλογικότητα
  10. Σχολείο του ανταγωνισμού μεταξύ μαθητών και μεταξύ καθηγητών ή κοινοτικό σχολείο της συνεργασίας και της αλληλεγγύης;

Εν τέλει: ΕΕΚ για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ή την ευημερία της κοινωνίας;

Δείτε ολόκληρο το άρθρο εδώ:

1917 (κινηματογραφική ταινία)

Αγγλοαμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Σαμ Μέντες με τους: Ντιν – Τσαρλς Τσάπμαν, Τζορτζ ΜακΚέι, Κόλιν Φερθ, Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, Μαρκ Στρονγκ

Τον προτελευταίο χρόνο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δύο νεαροί Βρετανοί στρατιώτες αναλαμβάνουν μια φαινομενικά αδύνατη αποστολή: να διαπεράσουν τις γραμμές του εχθρού ώστε να παραδώσουν ένα γράμμα, το οποίο θα σώζει τη ζωή εκατοντάδων στρατιωτών και του αδερφού ενός από τους δύο αποστολείς.

Δείτε το τρεϊλερ της ταινίας:

Δείτε την κριτική από τον Γιάννη Καντέα-Παπαδόπουλο:

Από το πρώτο κιόλας πλάνο γίνεται φανερή η επιβλητική η δεξιοτεχνία με την οποία ο Μέντες και ο σπουδαίος διευθυντής φωτογραφίας Ρότζερ Ντίκινς έχουν κινηματογραφήσει το «1917».Χρησιμοποιούν την ψευδαίσθηση του συνεχούς μονοπλάνου (καθώς στην ουσία πρόκειται για την ένωση δύο μεγάλης διάρκειας πλάνων) για να πυροδοτήσουν την ένταση, με το σασπένς να πιάνει γρήγορα χιτσκοκικούς παλμούς. Από πλευράς του ο Ντίκινς αποδεικνύει γιατί είναι ένας από τους τελευταίους σινε-εικαστικούς.

Διαβάστε την αναλυτική κριτική

«Μαθαίνω την ιστορία μου, ψηφιοποιώντας την» στο δημοτικό σχολείο Θερμής

Ένα νέο πρόγραμμα – που φιλοδοξεί να γνωρίσει στους μαθητές την οικογενειακή τους ιστορία με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών – ξεκίνησε χτες στο σχολείο μας με τίτλο «Μαθαίνω την ιστορία του τόπου μου με τη βοήθεια της τεχνολογίας».

Στα πλαίσια του προγράμματος, κάθε Κυριακή στελέχη της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Μυτιλήνης εκπαιδεύουν μαθητές του σχολείου να  ψηφιοποιούν παλιό αρχειακό υλικό των οικογενειών τους, να το καταγράφουν, να του τοποθετούν υδατογράφημα και να το αρχειοθετούν σε ένα ψηφιακό αποθετήριο. 

Oι βασικοί στόχοι του προγράμματος είναι:

  • Η εκπαίδευση των μαθητών στις Νέες Τεχνολογίες
  • Η καταγραφή άγνωστων πτυχών της ιστορίας του τόπου μας μέσω της ψηφιοποίησης αρχειακού υλικού και παλιών φωτογραφιών
  • Η γνώση του ιστορικού παρελθόντος του τόπου από τις νέες γενιές

Δείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ: